عفونت دستگاه ادراری
عفونت دستگاه ادراری (UTI) نوعی عفونت باکتریایی است که بر بخشی از دستگاه ادراری تأثیر می‌گذارد. هنگامی که عفونت دستگاه ادراری تحتانی را مبتلا می‌کند، سیستیت ساده (عفونت مثانه) نامیده می‌شود و هنگامی که بر دستگاه ادراری فوقانی تأثیر می‌گذارد، به آن پیلونفریت (عفونت کلیه) گفته می‌شود. علائم مربوط به دستگاه ادراری تحتانی عبارتند از: دفع ادرار همراه با درد و یا تکرر ادرار یا اضطرار برای ادرار (یا هر دو)، در حالی که علائم مربوط به پیلونفریت عبارتند از: تب و درد پهلو به همراه علائم مربوط به عفونت دستگاه ادراری تحتانی. این علائم در افراد مسن و یا بسیار کم سن و سال ممکن است مبهم و یا نامشخص باشند.
علائم بروز عفونت ادراری
به عفونت دستگاه ادراری تحتانی، عفونت مثانه نیز گفته می‌شود. شایع‌ترین علائم آن عبارتند از سوزش به هنگام ادرار کردن و نیاز به ادرار مکرر (و یا اضطرار برای ادرار) در صورت فقدان جریان واژنی و درد قابل توجه. این علائم ممکن است متوسط یا شدید باشند و در زنان سالم به طور متوسط شش روز طول می‌کشد.ممکن است مقداری درد در بالای استخوان شرمگاهی یا پایین کمر وجود داشته باشد.افرادی که دچار عفونت دستگاه ادراری فوقانی یا پیلونفریت می‌شوند، ممکن است علاوه بر علائم رایج عفونت دستگاه ادراری تحتانی درد پهلو، تب، و یا حالت تهوع و استفراغ را بروز دهند. به ندرت ممکن است ادرار خونی باشد یا دارای پیوری قابل مشاهده (چرک در ادرار) باشد.
علائم بروز عفونت ادراری در کودکان
در کودکان خردسال، ممکن است تنها علامت عفونت دستگاه ادراری (urinary tract infection) تب باشد. به دلیل فقدان علائم واضح‌تر، وقتی دختران کوچکتر از دو سال و یا پسران ختنه نشده کوچکتر از یک سال دچار تب می‌شوند، بسیاری از انجمن‌های پزشکی توصیه می‌کنند که کشت ادرار صورت گیرد. ممکن است نوزادان خوب غذا نخورند، استفراغ کنند، بیشتر بخوابند و یا نشانه‌های یرقان را از خود نشان دهند. در کودکان بزرگتر، ممکن است، دوباره بی‌اختیاری ادرار (از دست دادن کنترل مثانه) رخ دهد.
علائم بروز عفونت ادراری در سالمندان
علائم دستگاه ادراری غالباً در سالمندان مشاهده نمی‌شود. نشانه‌های مذکور ممکن است مبهم و همراه با بی‌اختیاری باشد، و تنها علائم موجود، تغییر در وضعیت ذهنی یا خستگی باشد. گرچه در برخی موارد، نخستین نشانه‌ای که ارائه دهنده مراقبت‌های بهداشتی با آن مواجه می‌شود، عفونت خونی یا عفونت در خون است. این واقعیت که بسیاری از افراد مسن پیشاپیش دچار بی‌اختیاری و یا زوال عقل شده‌اند، ممکن است کار تشخیص را پیچیده‌تر کند.
به صورت کلی، عفونت دستگاه ادراری همیشه همراه با علامت و نشانه نمی باشد، اما اگر علامتی داشته باشد، این علائم شامل موارد زیر می شوند:
1.احساس نیاز شدید به ادرار کردن
2.احساس سوزش هنگام ادرار
3.ادرار پی در پی و کم حجم
4.ادرار کدر
5.ادرار سرخ، صورتی روشن، قهوه ای و یا ادرار به همراه خون
6.ادرار پر بو
7.درد لگن در خانم ها
8.درد مقعد در آقایان
پیشگیری از بروز عفونت ادراری
برای کاهش خطر عفونت ادراری می توان از راه های زیر استفاده نمود:
1.مصرف مقدار زیاد مایعات بخصوص آب، مصرف مقدار زیادی آب به شما در رقیق کردن ادرار و ادرار پی در پی و در نتیجه کاهش خطر عفونت ادراری کمک می نماید.
2.از جلو به پشت بشویید، بعد از ادرار کردن و مدفوع کردن و موقع شستن خود از جلو شروع کرده و رو به پشت حرکت نمایید تا باکتری های مقعد وارد دستگاه ادراری نشود.
.3خالی کردن مثانه پس از رابطه زناشویی، پس از رابطه زناشویی لیوانی پر آب مصرف کرده و همچنین ادرار نمایید، تا باکتری ها خارج شوند.
.4اجتناب از مصرف ملتهب کننده های زنانه– دئودورانت ها، اسپری ها و سایر محصولات زنانه که در ناحیه آلت جنسی استفاده می شوند، قادر به التهاب پیشابراه می شوند.
دکتر امین بحرینی
پیوند کبد اصفهان
دوستان عزیز جهت مسیریابی تا مطب دکتر امین بحرینی توسط گوگل مپ کلیک کنید.