موضوع چیست؟
افرادی که پیوند کلیه دریافت کرده‌اند، ممکن است به دلیل تغییرات در روش‌های شکل‌گیری استخوان در بیماری کلیوی ، و اینکه داروهای ضد رد پیوند از جمله پردنیزون (prednisone) ممکن است استخوان‌های آنها را نازک‌تر کند، استخوان‌های شکننده‌تری داشته باشند. شکستگی‌های استخوان می‌تواند منجر به ایجاد مشکلاتی در راه رفتن و انجام فعالیت‌های زندگی روزمره مانند کار و زندگی خانوادگی شود.
گزینه‌های درمانی متعددی برای پیشگیری از شکستگی در افراد مبتلا به استخوان‌های نازک‌تر وجود دارد اما اینکه آیا این درمان‌ها برای بیماران دریافت کننده پیوند کلیه مفید هستند یا خیر، مشخص نیست . برای یافتن مطالعات جدید قابل استفاده از زمان انتشار آخرین مرور، ما در سال 2007 به جست و جو پرداختیم تا بدانیم آیا در مورد درمان‌های موجود برای بیماری استخوان در افرادی که پیوند کلیه داشته‌اند، اطلاعات جدیدی وجود دارد یا خیر.
در سال 2019، تعداد 65 مطالعه تحقیقاتی (شامل 3598 نفر) وجود دارد که بررسی کردند آیا داروها می‌توانند از شکستگی استخوان پس از پیوند کلیه پیشگیری کنند یا خیر. شایع‌ترین دارو در این مطالعات بیس‌فسفونات بود که نشان داده شکست استخوان را کند می‌کند.
بیس‌فسفونات‌ها در زمان نزدیک به پیوند کلیه تجویز شد و به‌طور متوسط حدود یک سال ادامه یافت. سایر گزینه‌های درمانی در این مطالعات عبارت بودند از ویتامین D، کلسی‌تونین (calcitonin)، دنوسوماب (denosumab)، تری‌پاراتید (teriparatide)، و سیناکلست (cinacalcet). درمان بیس‌فسفونات تجویز شده پس از پیوند احتمالا مانع از شکستگی و درد استخوان می‌شود، با این حال، محدوده‌ای که ممکن است اثر واقعی درمان باشد («حاشیه خطا» (margin of error)) نشان می‌دهد که درمان ممکن است تفاوت اندک یا عدم تفاوت ایجاد کند.
بیس‌فسفونات‌ها ممکن است احتمال رد پیوند کلیه را کاهش دهند، اما به دلیل مشکلات مربوط به مطالعات تحقیقاتی، ما نمی‌توانیم در مورد درست بودن این یافته بسیار مطمئن باشیم. بیس‌فسفونات‌ها در برخی از افراد باعث کاهش سطوح کلسیم خون شدند.
از آنجایی که مطالعات اغلب بیش از حد کوچک بودند ، اطمینان پایین یا بسیار پایینی به اطلاعات مربوط به تمام درمان‌های احتمالی دیگر برای شکستگی استخوان پس از پیوند کلیه وجود داشت. فقط یک مطالعه در مورد داروها در کودکان وجود داشت، بنابراین ما نمی‌دانیم که آیا این داروها برای افراد جوان‌تر مفید و ایمن هستند یا خیر.
نتیجه‌گیری‌ها
هنوز مشخص نیست که آیا درمان با بیس‌فسفونات تفاوتی در شکستگی‌های استخوانی ایجاد می‌کند یا این دارو هم برای بزرگسالان و هم برای کودکان دریافت کننده پیوند کلیه ایمن است یا خیر.
درمان با بیس‌فسفونات ممکن است شکستگی و درد استخوانی را پس از پیوند کلیه کاهش دهد، با این حال، قطعیت پایین شواهد نشان می‌دهد که احتمالا این درمان می‌تواند تفاوت اندک یا عدم تفاوت را ایجاد کند. مشخص نیست درمان با بیس‌فسفونات یا سایر درمان‌های استخوان از دیگر عوارض اسکلتی پس از پیوند کلیه، از جمله ناهنجاری‌های ستون فقرات یا نکروز آواسکولار استخوان جلوگیری می‌کنند یا خیر. اثرات درمان استخوان برای کودکان و نوجوانان پس از پیوند کلیه بسیار غیرقطعی هستند.